In Orissa/Odisha (Oost-India) worden door handwerkslieden messing beeldjes gemaakt in de voor de streek typerende dhokratechniek, een vorm van de ‘verloren-was’ methode. Uniek voor de dhokra methode is het gebruik van zeer dunne slierten was waarmee objecten in kunstzinnige patronen worden opgebouwd. Ieder object is een uniek exemplaar en een manifest van traditie en vakmanschap. Traditioneel stonden de dieren symbool voor de verschillende tribale clans in Orissa.
De bruidsvis werd vroeger gevuld met kleine muntjes geschonken aan de bruid.
